آقاجان باور کنید این "اکشن ندیدن نشانه شخصیت شماست" گزاره درستی نیست ها! می‌شناسم - و می‌شناسید، و شاید هم که خودتان باشید، که در این‌ صورت بنده مخلص شما هم هستم- کسانی را که همه‌ی فیلم‌های ژانر اکشن را با یک چوب(چوب "بی‌ارزش بودن" و "به جان چهارتا بچه‌ام اگر ببینم، به پوتمکین-و رزم‌ناوش- و همشهری کین و دزد دوچرخه و امواجی که شکسته شده‌اند خیانت کردم") می‌رانند. البته بحث سلیقه و آزادی انتخاب و این‌ها درست، اما... اصلن چرا این‌قدر فلسفه‌بافی؟ ۳گانه‌ی بورن-Identity،Supermacy،Ultimatum- را ببینید و لذت ببرید.

و این‌که چرا بدون گذاشت و برداشت آمده‌ام این‌جا و درباره‌ی فیلم اکشن نطق می‌کنم، حکایت این بود که چند وقتی بود نمی‌رسیدم فیلم ببینم. این ۳-۲ روز، "American History X" و "Amoras Peros" و "Fountain" رو دیدم. بعد از این‌ها، دیدن ۳گانه‌ی بورن، بسی لذت‌بخش بود.
کتاب‌های آقای Ludlum را خوانده بودم و اصولن از طرف‌داران اقتباس‌های سینمایی از آثار ادبی نیستم. اما خوشحالم که فیلم‌نامه‌نویس(ان؟) محترم، از کتاب‌ها، خصوصن در قسمت دوم و سوم- فقط نام‌ها را نگه داشته و طرحی نو در انداخته. خوش‌مان آمد.