قطب‌نمای سیاسی

لینک از سولوژن. پست مرتبط با این موضوع‌‌اش را هم بخوانید. سخن از زبان ماست.

من:



پ.ن: به رابطه‌ی انسان و شهر فکر می‌کنم.

پ.پ.ن: ۳-۲ هفته پیش "مون پالاس" آقای استر را نیمه‌کاره رها کردم(بلایی بود به اسم اسباب‌کشی. هی کشیدیم، هی کش آمدند. آخر و عاقبت مصرف‌گرایی و کمپانی‌های خون‌خوار با تبلیغات پر زرق و برق‌شان. این ولع خرید آخر و عاقبت ندارد آقا جان. آخرش دامن، و حتی کمر و کتف و ستون فقرات آدم را می‌گیرد). ۳-۲ شب پیش، از روی حواس پرتی "دیوانگی در بروکلین" را دست گرفتم. ۶۰-۵۰ صفحه جلو رفته بودم و نسبت به شخصیت‌های داستان پیش‌داوری داشتم :)). گیج شده بودم. نتیجه‌ی اخلاقی را خودتان بگیرید.