می‌گم که چيزه! شما چقدر استقبال کرديد از اين آهنگه! يکی دوبار ديگه از اين استقبال‌ها بکنيد تموم آهنگ‌های روی هاردم رو پاک می‌کنم و از اون به بعد فقط به موعضه‌های حاج منصور گوش می‌دم(پليتيسين معروف، ملقب به چرچيل حسينيه‌ها).

خداروشکر ديگه هر هفته بيشتر از ۳-۲ بار نمی‌تونم آنلاين بشم(در مقابل زمانی که ساعتی ۳-۲ بار آنلاين بودم!). البته آنلاين هستم صبح تا ظهر سر کار. اما اون‌جا اين‌قدر کار هست که نمی‌رسم به وب‌لاگ خوندن. حتا روزنامه‌ی شرق رو هم گاهی نمی‌رسم بخونم چه برسه به بقيه. جالبيش اين‌جاست بعضی‌ها خب مثل خودم به صورت متعادل و با سرعت معمول می‌نويسن. اما نگار جوری می‌نويسه که من وقتی بعد از يکی دو روز سر می‌زنم به‌ش حس يک فقره انسان نئاندرتال رو دارم که يه عصر زمين‌شناسی تو يخ‌بندان فريز شده بوده و حالا با سشوار آبش کردن و می‌بينه اووووه! چه خبره. میگم که اگر جلو نگار رو نگيريم همه‌ی فضای وب رو می‌نويسه(و البته مشخصه تا زمانی که احساس کنه هنوز ذره‌ای می‌تونه من رو اذيت کنه داستانش رو نمی‌نويسه).

تو وب‌لاگ پرگل يه تست مغزشناسی ديدم که ببينيد راست‌مغزيد يا چپ‌مغز! يعنی با مغزتون تا حالا چپ کرديد يا نه. البته من قبل از اين‌که توی تسته شرکت کنم می‌دونستم که اصولن مغز من به دو قسمت عقب و جلو(اصطلاح شبه پزشکيش می‌شه پيشين و پسين) تقسيم می‌شه و چپ و راست نداره! سوال‌هاش يه جور بود ديدم تو هر سوال ۲ تا گزينه‌اش رو قبول دارم. ۲ بار تست رو با ۲ نوع از گزينه‌ها زدم. بار اول امتيازم شد ۳۱. بار دوم شد ۸! اولی يعنی مغزم متعادله و متمايل به راست. دومی يعنی به شدت چپ‌مغز هستم. گمونم برايندش اين بشه که مغزم به شکل مکعب‌مستطيله، ها؟

البته خودمونيم من اصلن به اين تست‌ها اعتقاد ندارم. آخه چطور می‌شه اين مغز پيچيده رو با اين همه گوشه‌های تاريک و با اين بازده متناقضش به اين راحتی چپ و راست کرد! :))


می‌گم که باز هم چيزه. يعنی اگر کسی تونست بين راد استيوارت و نورا جونز و رد هات چيلی پپرز و انريکو ماسياس و دايراستريتز و سانتانا و بانی-‌ام و تريون وجه تشابهی پيدا کنه اون‌وقت می‌تونه شکل مغز من رو کشف کنه چون همين الان دارم پشت سر هم اين‌ها رو گوش می‌دم.

می‌گم که من هر بار اين برايان می رو می‌بينم به اين حقيقت پی می‌برم که اين بشر تو سال ۱۹۷۱ با مغزش چپ کرده. از اون به بعد قسمت پيشرفت مغزش متوقف شده و هر روز که از خواب بيدار می‌شه خيال می‌کنه هنوز يکی از روزهای همون سال ۱۹۷۱. اگر دقت کرده باشيد نوع لباس پوشيدنش رو دقيقن تو ورژن‌های قديمی کارتون پاپای هم می‌تونيد تن پاپای يا بلوتو ببينيد. بلوز راه‌راه سفيد و صورتی کم‌رنگ و شلوار گشاد بنفش. آخرشه :))