پراکنده گويی

گاهی وقت ها فکر می کنم مشکل خيلی از ما اينه که موقع فکر کردن ذهن‌مون کاملاً زمخته. يعنی کاملاً قالبی فکر می‌کنيم، همون دلايل و تشبيه‌ها و راه‌حل‌هايی رو استفاده می‌کنيم که همه قبل از ما استفاده می‌کردند.
هميشه حس می‌کنم ذهن بايد يه جوری سيال باشه، يعنی بتونه فکرهای مختلف رو، هرچند ناخوشايند، بپوشونه و اون‌ها رو توی خودش جا بده.