2004/01/18

روز شنبه 5 واحدم رو يکجا امتحان دادم.صبح 11-8 سيستم عامل.ظهر 5-2 تاريخ اسلام.
براي تاريخ اسلام وقت نکردم بخونم قبلش.گذاشتم براي همون 4-3 ساعت بعد از سيستم عامل.
سيستم که خوب شد، اما تاريخ اسلام سر جلسه حساب کردم ديدم از 40 تا تست 19 تا رو مطمئنم درست زدم و 21 تا رو شک دار زدم.
هر تست نيم نمره داشت، ودر نتيجه حتي اگر يکي از شک دارها هم درست باشه، قاعدتاً بايد پاس بشه ديگه، نه؟
تعجب هم نکنيد.من در طول اين 4 سال تحصيل هميشه درسهاي تخصصي نرم افزار رو بدون خوندن خوب نمره آوردم و باعث بالا رفتن معدلم شده و درسهاي پايه و سخت افزار(نصفشون) و بخصوص عمومي ها هميشه باعث پايين اومدن ميانگين نمره هام شده. با اين ترتيب بايد از پاس شدنش خوشحال باشم(اگر پاس بشه).

-اين جوجوهه يه چيزي نوشته که بدجوري نگرانم کرده.خواهرش هم به هکذا! نگرانم ... حوصله ندارم ... اميدوارم اون چيزهايي که فکر کردم نباشه.

-اون روز يکي به من مي گفت فلاني تو هميشهء خدا دپرسي. انرژي منفي داري. تازه مي گفت به بقيه هم انرژي منفي مي دم.
اين آخري رو نمي دونم تا چه حد درسته اما اصلاً و ابداً آدم دپرسي نيستم.مطمئنم نيستم چون زماني به دليلي بودم، و مي دونم چه حس و حالي داره.
مساله از نظر من خيلي ساده ست.من صرفاً يه مقدار ديدگاه و عقايدم با بقيه فرق داره.نمي گم مشکل اونهاست.مشکل منه.چون طبيعتاً وقتي عقايدت با بقيه فرق داره، يه سري مسائلي که براي اونها بي اهميته تورو ناراحت مي کنه(و برعکس).
از طرفي يه مقدار نسبت به مسائل بيش از حد حساسم و خودم هم مي دونم.
همين است و جز اين نيست.
ضمن اينکه کسي که با من رابطهء دوستي داره، طبيعتاً به خاطر خودم با من دوسته.پس بايد من رو همينطور که هستم قبول داشته باشه.که اگر اينطور نباشم، ديگه خودم نيستم.
ضمن اينکه هر آدمي، در رابطه با هر آدمي، بدون استثنا به يه مقدار تحمل احتياج داره.
يعني بايد بتوني يه سري رفتارهاي طرف مقابلت رو تحمل کني.نه اينکه فکر کني هر چي نظر منه درسته و رفتار تو اشتباهه و انرژي منفي(جان؟؟!!) مي دي بيرون.
خلاصه اين طرز تفکر در مورد من کاملاً غلطه.
و اين بود آبجکشن من.همين!

اميدورام غلي رغم نوشته هاي خودش و خواهرش، اتفاق بدي نيفتاده باشه.

نگرانم.

رفتم.

Ciao

P.S:خبر از اين قشنگ تر سراغ داريد. کلی مثبت شدم وقتی خوندمش. تولد همشون مبارک مبارک مبارک.اميدوارم هيچ وقت تو زندگيشون اين مسائل رو تجربه نکنن.

No comments: