مصائب دلتنگ تپل!!!


مدتها بود از ته دل نخنديده بودم.اين رو جدی می گم.منظورم اون خنده های هيستريکه که باعث دل درد می شه.
امشب سر زدم به ژيوار.اولش يه مطلب دلتنگی نوشته بود که خوندم و دوستش داشتم.
بعدش يه نفرين نامه نوشته که واقعاً واقعاً خنده داره.بهش سر بزنيد و بخنديد.من خوندمش و خنديدم.بعد از مدتها تموم بدنم از شدت خنده تکون می خورد.به خاطر حس قشنگی که بعد از خوندن نوشتهء دلتنگيش داشتم و به خاطر خندهء امشبم از ميترا ممنونم.ميترا اولين کسی بود که به من لينک داد.اولين دوستم توی دنيای بلاگ ها.من ميترای ژيوار رو دوست دارم.

عمو پت